Van kleins af aan ben ik al gek van dieren. Toen ik geboren werd hadden mijn ouders twee honden en daarna volgde er van alles; wandelende takken, tamme ratten, schildpadden, kameleons, leguanen etc. In dierentuin ARTIS was ik vrijwel wekelijks te vinden om mijzelf te verwonderen over alle dieren die daar leefden. Eén van mijn favoriete tv-series was James Herriot, over een Engelse veearts. Andere kinderen wilden steevast piloot of brandweerman worden, mijn wensberoep was dierenarts. Ik zag mijzelf, als ik later groot was, wel rondscheuren in een Jeep met mijn hond en bruinleren artsenkoffer achterin, op weg naar een ziek dier dat ik beter ging maken! Op mijn kamer leefden zodoende allerlei dieren die ik had gered en opgekalefaterd. Een waterschildpad met ontstoken ogen die ik genezen heb door die te deppen met theezakjes. Een kauwtje dat nog niet kon vliegen en achterna gezeten werd door de buurtkatten. Een egel die midden in de winter niet in slaap rondliep. Zelfs onze eigen dierenarts kwam met een gewonde landschildpad aanzetten. Er was met hem door kinderen gevoetbald en de dierenarts wist dat hij bij mij in goede handen zou zijn.
Helaas bleek ik op de middelbare school niet erg goed in vakken zoals wiskunde, scheikunde en natuurkunde. Vakken die toch wel belangrijk bleken te zijn om voor dierenarts te kunnen gaan studeren. Het andere noodzakelijke vak; biologie zat wel in mijn eindexamen pakket, maar ook daarvan vond ik het onderdeel erfelijkheidsleer eigenlijk al veel te wiskundig. Na het VWO ben ik rechten gaan studeren omdat ik daarmee nog alle kanten op kon. Dat leek mij wel handig gezien het feit dat ik op dat moment geen andere wensberoepen bedenken kon. Vervolgens heb ik eerst in de ICT en daarna jarenlang in de sociale dienstverlening gewerkt. In de loop van de jaren ben ik mijn creatieve kant gaan ontdekken, met name in de richting van de fotografie. In 2011 heb ik ARTIS een email gestuurd met enkele van mijn dierenfoto's en de vraag of zij behoefte hadden aan een fotograaf vrijwilliger. De ARTIS-fotograaf zag potentie in mijn foto's. Omdat hij de daarop volgende maand met vakantie ging werd mij gevraagd of ik het aandurfde om de geboorte van een olifantje te fotograferen. Natuurlijk wilde ik dat doen. Dit was een onvergetelijke belevenis en er zijn er nog vele gevolgd. Zo heb ik een fotoverslag mogen maken van het inbrengen van een contactlens bij de olifant Win Thida. Dit bleek nog nooit te zijn gedaan en is over de hele wereld als nieuwsbericht is verspreid. Ik heb naast een chimpansee die onder narcose was gebracht voor een medisch onderzoek staan fotograferen. Ook heb ik onder de mannelijke onechte gaviaal gehangen om foto's te maken toen er sperma bij hem werd afgetapt voor een kunstmatige inseminatie poging. Bij ARTIS heb ik vele bijzondere momenten vast mogen leggen en wat mij betreft mogen er nog vele volgen. Via een omweg ben ik op deze manier namelijk toch betrokken bij het werk dat ik als kind altijd graag wilde gaan doen!
0 Comments
|
AuteurEdwin Butter Archieven
April 2024
Categorieën |