In 2018 ben ik benaderd door schrijvend journalist Trudy Admiraal (https://redactieadmiraal.nl/) voor het verzorgen van foto’s voor een uitgave van het Stadsarchief over tatoeage en toezicht door de GGD van de gemeente Amsterdam. Ik heb vaker en met veel plezier samengewerkt met Trudy aan het vormgeven van dit soort themaboeken zoals “Het Stenen Archief” (zie: https://butterfoto.weebly.com/het-stenen-archief.html) en “Groene Vingers” (zie: https://butterfoto.weebly.com/100-jarig-bestaan-bond-van-volkstuinders.html). Dit keer kon ik al veel materiaal uit mijn eigen foto archief aanleveren maar waren er daarnaast ook portretten nodig van enkele privé personen en een medewerker van de GGD met tatoeages. Ook ben ik met een medewerker op pad geweest tijdens haar inspectie van diverse tatoeagestudio’s. De huidige strenge inspecties door de GGD zijn een gevolg van de geconstateerde onhygiënische omstandigheden bij tattoo artiesten in de rosse buurt van Amsterdam voorafgaand aan de jaren 80 van de vorige eeuw. Toen was het nog heel normaal dat een tatoeage naald wekenlang gebruikt werd totdat die bot werd en daarom vervangen diende te worden. Alle klanten werden schoongeboend met dezelfde spons uit een emmer bloederig water die pas aan het eind van de dag werd geleegd. Een potentiële bron van infectieziekteverspreiding dus…. Het was al bekend dat Hepatitis B op deze manier kon worden overgedragen, maar met de komst van HIV werd duidelijk dat we met een dodelijke ziekte te maken hadden en dat dit soort praktijken een halt moesten worden toegeroepen. De Amsterdamse tatoeëerders en GGD sloegen de handen ineen en waren daarmee de grondleggers van de huidige Nederlandse wetgeving. Dit heeft er samen met het toezicht van de GGD voor gezorgd dat de infectieziekten in ons land bijna nooit meer gerelateerd worden aan onhygiënisch tatoeëren. Voor de klant is dit uiteraard een heel prettig en veilig idee.
0 Comments
|
AuteurEdwin Butter Archieven
April 2024
Categorieën |