Regelmatig word ik als fotograaf gevraagd wat ik nu precies het leukste vind om te fotograferen. Dat vind ik best een lastige vraag om te beantwoorden. De fotografie kent natuurlijk ontzettend veel interessante onderwerpen. Denk maar aan architectuur, sport, natuur, landschappen, mode, producten etc.
Het maken van een fotografisch verslag van een belangrijke gebeurtenis geeft mij altijd veel voldoening. Portretteren van mensen en dieren ook. Als ik een keuze zou moeten maken, dan vind ik dat het leukste om te doen; portretteren (al dan niet als onderdeel van een reportage) van mensen of dieren. Helemaal mooi is het natuurlijk als een en ander gecombineerd kan worden! Dit is mij bij het fotograferen van huwelijken al een paar keren overkomen. Zo hadden Ron en Monique als locatie van de fotoshoot van hun grote dag het Muiderslot uitgekozen. Tijdens de voorverkenning op zoek naar fraaie plekken, wat ik altijd met een aanstaand bruidspaar doe, raakten wij in gesprek met de valkenier die daar aanwezig was. Het bleek mogelijk te zijn om het bruidspaar op de huwelijksdag zelf te portretteren met diverse vogels. Dit heeft, zeker in combinatie met deze historische omgeving, een toegevoegde waarde aan de fotoshoot opgeleverd. De valkerij was in de middeleeuwen een populaire jachtsport en zo waande het bruidspaar zich even terug in de tijd, met de foto’s als blijvende herinnering. Later bij voor bespreken van het huwelijk en het voor verkennen van de trouw locatie van Eddy en Kirsten had ik vernomen dat een grote Oehoe de ringen zou komen aanvliegen. De genodigden waren hier, voor het verrassingseffect, van tevoren niet van op de hoogte gesteld. Tijdens de ceremonie op de grote dag zelf moest ik dus extra alert zijn. Dus niet alleen om het jawoord vanuit de beste plek vast te leggen, maar ook “de ogen in mijn rug” goed open houden in afwachting van een valkenier met uil die “onverwachts” tevoorschijn zou komen. Op het moment suprême bleek maar weer eens dat dieren zich niet altijd laten leiden…. Het huwelijk vond plaats na de coronacrisis waarin nog maar amper en in kleine gezelschappen getrouwd was. De uil had dus een flinke rustperiode achter de rug en was het aanvliegen tussen genodigden enigszins verleerd. De bruidegom had zoals afgesproken een grote leren handschoen aangetrokken en daar voer in gelegd, maar de uil vloog er overheen het dak op om daar de rest van de dag te blijven zitten. ’s Avonds is de brandweer gebeld zodat de valkenier met behulp van hun lange ladder het dier kon ophalen. Uiteindelijk gaf dit voorval ook weer een extra toegevoegde waarde aan het huwelijk doordat de locale pers de brandweer was gevolgd en het daardoor zelfs het landelijke nieuws heeft gehaald!
0 Comments
|
AuteurEdwin Butter Archieven
April 2024
Categorieën |